Do roku 1945
Wśród wielu miast Pomorza Zachodniego, które powstały w średniowieczu w wyniku lokalizacji miejskiej, Miastko wyróżnia się swą genezą. Jego początki sięgają drugiej połowy XV wieku. Pierwsza źródłowa wzmianka pochodzi dopiero z 1478 roku. Jest to dokument lenny, w którym Miastko występuje jako wieś.
W roku 1506 spotykamy w źródłach termin miasteczko i nie znaczy to jednak wcale, by w tym czasie Miastko otrzymało prawa miejskie, jednak rok ten przyjmuje się jako datę powstania Miastka.
W wiekach XVI i XVII właścicielami Miastka byli Massowowie, którzy dbając o własne interesy, odmawiali nadania mu praw miejskich. Mimo to osada rozwijająca się coraz bardziej, przyjmowała powoli wszelkie funkcje miejskie, a liczebność mieszkańców przewyższała sąsiednie miasta. Pod względem ustrojowym Miastko pozostało jednak osada nie mającą praw miejskich. Nie było tutaj rajców i burmistrza, istniał tylko urząd wójta, któremu podlegało sądownictwo. Urząd ten był zależny od Massowów i na tym tle dochodziło do licznych konfliktów.
Konflikt na tle uprawnień miejskich osiągnął szczytowe nasilenie w roku 1616 i znany jest w dziejach miasta jako otwarty bunt przeciw Massowom. Decydująca faza sporu przypadła na rok 1617. Wzburzenie w mieście było tak wielkie, że zwolennicy Massowów musieli uchodzić do Dretynia w obawie o życie. Prawa miejskie zostały nadane Miastku wyrokiem sądu nadwornego w Szczecinie 26 marca 1617 roku. Miastko nigdy nie posiadało obwarowań ani bram miejskich, jego zasięg terytorialny wyznaczały trzy strażnice celne przy tartakach prowadzących do Bytowa, Koszalina i Słupska. Posterunki te zlikwidowano w 1818 roku.
W okresie międzywojennym następuje szybki wzrost ludności Miastka, zwanego do 1945 roku Rummelsburgiem i w 1935 roku wynosił 8.531 osób. Mieszkańcy Miastka borykali się z trudnościami wynikającymi ze słabo rozwiniętego rynku pracy. Kilka małych zakładów rzemieślniczych, cztery niewielki fabryki sukna zatrudniające łącznie około 200 robotników nie były w stanie zapewnić utrzymania wszystkim mieszkańcom miasta.
Od połowy 1944 roku zaczęto odczuwać objawy zbliżającego się frontu. Z końcem stycznia 1945 roku przystąpiono do ewakuacji ludności regionu miasteckiego. Rozkazy hitlerowskich przywódców wypędziły na zasypane śniegiem drogi tysiące Niemców. 3 marca 1945 roku Miastko zostało wyzwolone przez jednostki Armii Radzieckiej i włączone do Polski.
Po roku 1945
Pierwsze miesiące z powojennego życia Miastka przedstawione zostały w artykule Ziemi Pomorskiej z dnia 8.X.1945 roku. Mimo, że nasz powiat ma glebę nie najlepszą, osiadło tu już 100 osadników. Zorganizowali wraz z mieszkańcami repatriantami władze gminne, uruchomili kilka zakładów, otworzyli szkołę powszechną, spółdzielnię spożywców Spójnia i organizują obecnie spółdzielnie rolniczo-handlową.
W Miastku otwarty jest kościół., uruchomiony został wodociąg. Jest światło elektryczne. Dochodzą do miasta pociągi. W wygodnym budynku kina ludność oczekuje dobrych filmów i teatru objazdowego. Spragnione jest bowiem polskiego słowa i interesującej rozrywki kulturalnej. Mieszkańcy Miastka, wgryzając się w prastarą słowiańską ziemię, odczuwają tu brak polskich książek i czekają z niecierpliwością na przybycie dzielnych organizatorów życia społecznego, zdolnych propagować myśl i kulturę polską.
W pierwszych, trudnych powojennych latach powstają zakłady przemysłowe: 1945-1946 jest ich 18, a już w 1949 roku 37. W 1963 roku rusza wieloletnia chluba Miastka – Fabryka Rękawiczek i Odzieży Skórzanej. Dziesięć lat później w Miastku powstaje Urząd Miasta i Urząd Gminy, w wraz z reformą administracyjną w 1975 roku znika powiat miastecki. Nadzieje na zmiany społeczno-gospodarcze związane były z nową reformą administracyjną w 1999 roku, ale ku ogólnemu zdziwieniu powiat do Miastka już nie powraca i z konieczności znalazło się ono w powiecie bytowskim w województwie pomorskim.
Zabytki w gminie są bardzo ubogie.
Zniszczenia będące skutkiem pożarów, które trzykrotnie strawiły prawie całe miasto oraz działań wojennych spowodowały, że nie ma w Miastku wielu zabytków architektonicznych. Pozostał jednak specyficzny charakter i atmosfera małego miasteczka, w którym można sobie spokojnie ułożyć życie i milo spędzać czas.
Budowlą, która przedstawia największą wartość historyczna i architektoniczną jest kościół, wybudowany w roku 1730. Wieża kościoła dobudowana została w roku 1905, a kilkukrotne przebudowy świątyni zatarły barokowy charakter budowli.
Ze względu na nieduże odległości warto z Miastka zorganizować sobie wyjazd do sąsiednich miejscowości, w których znajdują się tak zabytkowe budowle, jak i interesujące rezerwaty przyrody. Największym zbiornikiem wodnym w okolicy Miastka jest Jezioro Bobęcińskie Wielkie leżące 14km na zachód od miasta. Jezioro to posiada bardzo urozmaiconą linię brzegową i 6 wysp, z których największa ma powierzchnię blisko 15ha. Na wyspach tych znajduje się, cmentarzysko kurhanowe oraz wczesnośredniowieczne grodzisko.
Szczególnie interesujące są pozostałości grodziska, składającego się z osady otwartej, właściwego grodu oraz drewnianego pomostu łączącego wyspę z lądem (pozostałości pod wodą). Gródek zajmował północną część wyspy. Całość otoczona jest stromym wałem, którego wysokość miejscami dochodzi do 17m nad poziom lustra wody. Uroku Jezioru Bobięcińskiemu dodają wysokie, porośnięte lasem brzegi.
Dla plażowiczów i amatorów kąpieli najdogodniejszy jest poludniowo-wschodni kraniec jeziora. Przy północnym brzegu leży nieduża letniskowa wieś Bobięcino dawna posiadłość ziemska. Znajduje się tu ośrodek żeglarski. Warto obejrzeć tutejszy, szachulcowy dwór z XVIII wieku i otaczający go park.
Przy trasie do Koszalina, w odległości 4km od Miastka, leży folwark Łodzierz, w którym obejrzeć można dobrze zachowany pałacyk z początków XX wieku. Na zachód od Kawcza leży wieś Świerzno, posiadająca barokowy kościółek z roku 1710 z interesującym ołtarzem i amboną. Świątynia ta do roku 1949 służyła ewangelikom.
W drogę powrotną do Miastka można wybrać się przez leżące przy trasie do Dretynia Tursko. Nad niedużym jeziorem znajduje się pełniący obecnie funkcję ośrodka wychowawczego elegancki pałac rodziny Zitzewitzów. z roku 1900 oraz przebudowany XVIII-wieczny dwór, użytkowany dawniej przez zarządcę majątku. Niedaleko pałacu w lesie położony jest dobrze zachowany cmentarz poewangelicki oraz miejsce pochówku rodziny Zitzewitzów.
Położony przy drodze ze Słupska do Miastka Dretyń to jedna ze starszych osad w tym rejonie, powstała zapewne w XV wieku, w okresie kolonizowania rozciągających się tu leśnych pustkowi. Znajdująca się tutaj świątynia pochodzi z przełomu XIX i XX wieku, a najstarszym jej elementem jest drewniana dzwonnica z roku 1822. Na przykościelnym cmentarzu znajduje się wiele starych, pochodzących jeszcze sprzed wojny nagrobków.
Z XVII wieku pochodzi kościół w Trzcinnie, wsi leżącej 11 km na północny wschód od Miastka. Interesujące są witraże w bocznych oknach kościoła oraz 6 starych nagrobków na przykościelnym cmentarzu. We wsi znajduje się również wybudowany w początkach XX wieku paląc.
Na północ od drogi do Bytowa, około l0 km na wschód od Trzcinna, leży wieś Wałdowo. wzmiankowana po raz pierwszy w dokumentach, podobnie jak Dretyń na początku XV wieku. Znajduje się tu ciekawy kościół św. Stanisława Kostki z roku 1716, wybudowany w konstrukcji szkieletowej. Niestety po wojnie, do roku 1957, obiekt byt nie użytkowany i w tym czasie został poważnie zdewastowany oraz okradziony. Charakterystyczny pruski mur uzupełniają piękne barokowe witraże. We wnętrzu warto zobaczyć starą chrzcielnicę oraz resztki uratowanego wyposażenia z XIX wieku.
Na południe od Miastka, przy trasie do Białego Boru, leżą Miłocice. Znajduje się tutaj malowniczy, drewniany kościół pod wezwaniem Michała Archanioła, z roku 1771. Położony jest wśród pól w pobliżu niedużego lasu pozostałości po starym cmentarzu. Wewnątrz kościółka obejrzeć można barokowe wyposażenie z przełomu XVIII wieku. Spośród obiektów sakralnych warto obejrzeć również kościół w Wołczy Wielkiej.
Świątynia ta, jako jedyna w okolicach Miastka, służy mieszkającym tu ewangelikom, a swoją budową z kamieni polnych przypomina neoromański kościół w Rowach, koło Ustki. Można wybrać się także nad rynnowe Jezioro Głębokie, leżące przy trasie do Człuchowa i Koczały oraz do leżącej nad nim wsi Świeszyno. W miejscowości tej znajduje się interesująca, szachulcowa chałupa, wybudowana około 250 lat temu.