Ksiądz Prałat, zasłużony duszpasterz i wieloletni proboszcz parafii w Lipinkach, budowniczy kościoła, plebani i Domu Pielgrzyma. Kapelan Ojca Świętego Jana Pawła II. Doprowadził do Koronacji Papieskimi Koronami łaskami słynącej figury Matki Bożej Lipińskiej.
Urodził się 4 sierpnia 1928 roku w Borzęcinie Górnym, jako syn Józefa i Wiktorii Rogóż. Był pierwszym z siedmiorga ich dzieci. W 1935 roku rozpoczął naukę w Szkole Powszechnej w Borzęcinie, a siedem lat później otrzymał świadectwo jej ukończenia.
Dwa lata najcięższej okupacji (1942 - 1944) kształcił się indywidualnie. W roku szkolnym1944/1945 został przyjęty do II klasy Gimnazjum Handlowego w Szczurowej, potem kontynuował naukę w dwuletnim Liceum Handlowym w tej miejscowości, które ukończył w 1949 roku. Krótko pracował jako nauczyciel w Szkole Powszechnej w Porębie.
W latach 1949 - 54 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie, przyjmując 9 maja 1954 roku w katedrze tarnowskiej święcenia kapłańskie z rąk Biskupa Karola Pękali. Cztery lata był wikariuszem w Otwinowie, a w 1958 roku został mianowany wikariuszem w katedrze tarnowskiej. Nauczał też religii w męskiej szkole im. Mikołaja Kopernika.
Po usunięciu religii ze szkół w 1961 roku uczył dzieci w punkcie katechetycznym przy katedrze. Prowadził także liczną grupę ministrantów oraz scholę dziewcząt. W 1967 roku został przeniesiony do parafii Wszystkich Świętych w Krościenku nad Dunajcem. Tu uczył młodzież licealną religii i prowadził ludowy zespół dziewcząt.
W 1972 roku biskup tarnowski Jerzy Ablewicz przeniósł go na probostwo w Lipinkach (powiat gorlicki), wyznaczając mu zadania dokończenia odbudowy zniszczonego przez pożar kościoła i przeprowadzenia koronacji figury Matki Bożej Lipińskiej. Ksiądz Martyński wybudował też nową plebanię i rozpoczął budowę Domu Pielgrzyma, którą ukończył w 1990 roku.
17 sierpnia 1980 roku doprowadził do koronacji papieskimi koronami łaskami słynącej figury Matki Bożej Lipińskiej przez Biskupa Tarnowskiego Jerzego Ablewicza. Przybyło wielu biskupów oraz 120 tysięcy pielgrzymów. W 1985 roku otrzymał godność kapelana Ojca Świętego Jana Pawła II. W 1993 roku zakończył posługę kapłańską i pozostał w parafii jako emeryt - rezydent. 17 sierpnia 2004 roku świętował uroczyście jubileusz 50-lecia kapłaństwa z udziałem księdza biskupa Władysława Bobowskiego z Tarnowa.
Zmarł w szpitalu w Gorlicach 8 grudnia 2004 roku - w dniu jakże wymownym dla parafii, której był proboszczem - w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Został pochowany na cmentarzu w Lipinkach. Mszy Świętej pogrzebowej przewodniczył Bp Dr Edward Białogłowski w obecności prawie stu koncelebrujących kapłanów.
Wspomina ksiądz Krzysztof Nalepa, przyjaciel księdza prałata Martyńskiego:
„Najwymowniejszym i ogniskującym w sobie wszystko, co działo się w Lipińskim Sanktuarium na przestrzeni kapłańskiego posługi zmarłego księdza prałata było wydarzenie z 17 sierpnia 1980 roku - koronacja łaskami słynącej figury Matki Bożej Lipińskiej. Wielkie i wielowątkowe przygotowanie do tej uroczystości, które spadło na barki księdza Martyńskiego jako kustosza lipińskiego sanktuarium i jego ówczesnych współpracowników, poprzedzone było wielkim wysiłkiem parafii i okolicy w kontynuacji odbudowy i urządzania zniszczonego przez pożar w styczniu 1972 roku kościoła parafialnego, budową nowej plebani, Domu Pielgrzyma i domu klasztornego dla pracujących w Lipinkach od ponad półwiecza Sióstr Dominikanek.
Cieszył się, że ja, którego ongiś ochrzcił jestem kapłanem. Odwiedziłem go kilka razy w Lipinkach, byliśmy także w kontakcie korespondencyjnym. Ksiądz prałat miał otwarte serce, był bardzo gościnny, cieszył się z moich wizyt. Poruszał podczas spotkań, niekiedy w listach przeróżne tematy. Świadczyło to o jego wszechstronnych zainteresowaniach.
Opowiadał mi dużo o czasie swej pracy w katedrze tarnowskiej i w innych miejscach. Jego miłością były oczywiście Lipinki. Miał wielki zaszczyt i przywilej przygotować koronację łaskami słynącej figury Matki Bożej Lipińskiej. To było największe wydarzenie w jego kapłańskim życiu. Tylko można sobie wyobrazić jego radosne kapłańskie serce po tej wspaniałej uroczystości, do której całe życie wracał i z której czerpał siły.
Ksiądz prałat dużo czytał, pisał i publikował. Należy tu wymienić teksty o sanktuarium Matki Bożej w Lipinkach, opracowania o Lipinkach czy wreszcie własne wspomnienia, które ukazały się w książce „Wdzięczność i radość. Wspomnienia z okazji złotego jubileuszu święceń kapłańskich 1954-2004", wydanej w 2004 roku przez Redemptorystów z Tuchowa. Znał świetnie język niemiecki. Przetłumaczył na ten język przewodnik „Gmina Lipinki", a także z niemieckiego na polski z drugą osobą wielkie dzieło pt. „Niemiecki Kościół Katolicki za czasów socjalizmu narodowego (1933-1945)".
Miał wielkie doświadczenie duszpasterskie i taką piękną mądrość, którą ubogacał napotkanych. Choć ostatnie lata związane były z niedomaganiem na zdrowiu, jednak nie tracił swej witalności. Cieszył się osiągnięciami innych. Pozostawił nam tajemnicę swego kapłańskiego życia polegającą na ciągłym odkrywaniu Kościoła, miłości do Boga i Jego Matki.
Myślę, że do tej tajemnicy ci, którzy go znali będą wracać i ciągle coś odkrywać. Trzydzieści jeden lat kapłańskiej obecności i posługi w Lipinkach, stanowi znaczącą część ponad półwiecznego trwania Śp. Księdza Kazimierza Martyńskiego w Chrystusowym Kapłaństwie i 76-letniego jego życia. Jakże to wielki powód do serdecznej i żywej wdzięczności wobec Pana Boga i względem zmarłego. Przez cały ten czas Ksiądz Prałat Martyński ofiarnie i stanowczo głosił Ewangelię, wiernie i świadomie sprawował misteria wiary świętej. Trwając niezłomnie jako pasterz lipińskiej parafialnej wspólnoty, wraz z nią podejmował i przeprowadzał wielorakie przedsięwzięcia"
Opracował Józef Olchawa
Dziękuję Panu Piotrowi Popielarzowi za zgodę na wykorzystanie materiałów z Niezależnego Serwisu Internetowego Gminy Lipinki.